polonia360.com

 

Zasady ubioru mężczyzn; eleganckie stroje na przyjęcia, imprezy i służbowe

  • RSS
Tuesday, July 5, 2011 3:31:00 PM

Obcując z ludźmi, staramy się poznać ich charakter, zasób wiedzy, umiejętności, zainteresowania, stosunek do otoczenia. Przy pierwszym spotkaniu rzucają się jednak w oczy inne cechy: sposób bycia, wygląd zewnętrzny – i one to często decydują, czy poznany człowiek wywiera na nas korzystne, czy też niekorzystne wrażenie. Nic też dziwnego, że wielu mężczyzn przywiązuje wielką wagę nie tylko do kultury umysłowej i towarzyskiej, ale również dbałości o utrzymanie na wysokim poziomie wyglądu zewnętrznego, którego jednym z elementów jest ubiór.

Staranny i dostosowany do pory dnia oraz okoliczności ubiór wywiera dodatnie wrażenie, świadczy o zamiłowaniu do porządku, estetyki, daje dobre samopoczucie, jest oznaką poszanowania godności własnej i innych. Ubiór powinien być staranny, dostosowany do pory dnia i okoliczności. Świadczy on o zamiłowaniu do porządku, estetyki i daje dobre samopoczucie. Jest oznaką poszanowania, godności własnej i innych. Włożenie odświętnego ubioru na wizytę i różnego rodzaju przyjęcia wpływa na podniesienie nastroju, jest niewątpliwie jedną z form okazania szacunku. Dotyczy to i gospodarzy, i gości. Jednakże zbyt strojne ubranie się w sytuacji, która tego nie wymaga, pozbawia pewności siebie, powoduje, że nie czujemy się dobrze.

Chcąc ubrać się ze smakiem i zasłużyć na określenie „dobrze ubrany mężczyzna”, przestrzegamy pewnych zasad. Wszystkie jej części powinny być zawsze czyste, dobrze odprasowane, garderoba powinna być utrzymana w idealnym porządku. Dobierając odzież nie sugerujemy się wyłącznie modą (chociaż jest ona bardzo istotna) bierzemy pod uwagę figurę, wzrost, karnację, kolor oczu, wiek itp. Należałoby pamiętać o tym, że oglądane na pokazach mody lub wystawach sklepowych garnitury są dostosowane do idealnych figur.

Najpiękniejszy, najmodniejszy płaszcz wcięty w talii nie będzie dobrze leżał na osobie o „beczułkowatej” figurze. Dopasowując kolory i desenie, bierzemy pod uwagę właściwości naszej sylwetki, gdyż na przykład paski poprzeczne -jak wiadomo – poszerzają, podłużne – wydłużają. Najbardziej jednak poszerzają wielkie wzory i agresywne kolory. Nie kupujemy więc ubrania tylko dlatego, że jest modne, dobrze leży na innych, którzy z powodzeniem je noszą. Nie możemy być niewolnikami mody, która niewątpliwie podpowiada, sugeruje, ale w żadnym razie nie jest i nie może być czynnikiem decydującym. Z resztą można dopasować ubiór do cech indywidualnych mężczyzny, który zarówno idealnie leży jak i jest zgodny z aktualną modą. Staramy się dobrać ubiór do każdej okazji. Odpowiednio dobieramy wszystkie dodatki.

U Panów sprawa ubioru przedstawia się o wiele mniej skomplikowanie niż u Pań. Istnieje jednak parę zasad, o których warto wspomnieć. Nieśmiertelny i najbezpieczniejszy wydaje się być granatowy garnitur i koszula. Krawat jest chyba najbardziej stresującą mężczyzn częścią garderoby. Źle dobrany i zawiązany, spowodować może, że osoba będzie źle odebrana przez oceniających ją. Najbezpieczniej więc jeśli będzie on średniej grubości, w drobny deseń, kolorystycznie nawiązujący do koszuli. Panowie powinni pamiętać, że krawat bardzo wiele potrafi powiedzieć o jego właścicielu, może mu pomóc, ale i zaszkodzić. Jeśli mężczyzna obdarzony został dużym wzrostem krawat może sięgać do paska, u tych niższych natomiast obowiązkowo poza pasek.

W kwestii skarpetek nie trzeba przypominać chyba, że muszą być długie (w żadnym wypadku nie może wystawać łydka:) i pod kolor butów bądź garnituru. Jeśli chodzi o marynarkę, to – nawet latem – nosimy ją zapiętą. Mężczyznom wyjątkowo nie lubiącym krawatów, przyszli z pomocą projektanci i w sezonie letnim można ubierać garnitury o sportowym kroju. Są nieco luźniejsze, a i materiał cieńszy. Oczywiście to tylko ogólne nieoficjalne zasady, jednak ich przestrzeganie na pewno pozytywnie świadczyć będzie o kulturze mężczyzny.

Istnieje zasada, że spośród trzech elementów ubrania: garnituru, koszuli i krawatu, tylko jeden z nich może być we wzorek (np. w paski lub w kratkę)
- koszula jednokolorowa, garnitur jednokolorowy, krawat we wzorki,
- koszula i krawat jednokolorowy, garnitur we wzorek,
- koszula we wzorek, garnitur i krawat jednokolorowy.

Rękawy koszuli powinny być dłuższe od rękawów marynarki i trochę wystawać (do 2 cm).
Obuwie powinno być dostosowane kolorem do ubrania:
do ubrań jasnych i brązowych – obuwie brązowe,
czarne obuwie można praktycznie nosić do każdego koloru ubrania.

Ubranie i dodatki stanowią jedną całość i muszą być ze sobą ściśle zharmonizowane. Trudno byłoby powiedzieć o mężczyźnie, że jest odpowiednio ubrany, gdyby włożył ubranie w paski, koszulę w wyraźny deseń i do tego wzorzysty krawat, chociaż ubranie, koszula i krawat, każde z osobna, mogą być bardzo ludne. Całość jednak nie byłaby zharmonizowana. Stroje wizytowe dobrze ubranego mężczyzny charakteryzują się umiarem w doborze kolorów i fasonów, dostosowaniem do figury i typu urody. Dalsze części garderoby to płaszcz, szary szalik, ewentualnie kapelusz. Garderobę mężczyzny uzupełniają również chusteczki. Rozróżniamy tu dwa rodzaje chusteczek: nieco mniejsze z jedwabiu lub batystu, służące celom estetycznym, oraz większe – białe, białe w dyskretne paski lub kratę o przeznaczeniu praktycznym, które przechowuje się w kieszeni wewnętrznej (nie są one w przeciwieństwie do 1 rodzaju chusteczek elementem na pokaz).

Garnitury

Modele obecnych naszych garniturów wywodzą się z Anglii. Marynarka może być nieco dłuższa lub krótsza, klapy węższe lub szersze, spodnie szersze lub węższe, dłuższe lub krótsze, z mankietami lub bez mankietów. Raz kupiony garnitur nosimy w zasadzie kilka lat, nie popadając w sprzeczność z wymogami mody. Ubrania uszyte według modelu angielskiego bywają jednorzędowe lub dwurzędowe. Jednorzędowe są odpowiednie dla wszystkich, niezależnie od wzrostu i figury, dwurzędowe natomiast uwydatniają nasze słabe strony, poszerzają i dla osób z nadwagą są niewskazane, nawet gdy panująca w danym sezonie moda wysuwa je na plan pierwszy. Ubrania jednorzędowe nosi się z kamizelką lub bez kamizelki. Do ubrań dwurzędowych nie nosi się ani kamizelki, ani pulowera.

Żakiety

Żakiet jest uszyty z szaroczarnego sukna, ma sięgające kolan, zaokrąglone poły. Do żakietu nosi się sztuczkowe spodnie, czarną lub szarą kamizelkę, białą koszulę z odkładanym kołnierzykiem, popielaty lub czarnoszary krawat, gładkie czarne pantofle, ale nie lakierki, czarne lub ciemnoszare skarpetki. W kieszeni żakietu znajduje się biała batystowa chusteczka. Dalsze elementy garderoby – to ciemny płaszcz, szare zamszowe rękawiczki z ukrytym szwem i czarny cylinder. Żakiet to strój dzienny, uroczysty, noszony w czasie oficjalnych uroczystości. Na przykład w czasie uroczystości pogrzebowych obowiązują: czarny krawat, czarne rękawiczki i czarne skarpetki.

Fraki

Jest uszyty z czarnego sukna, jego klapy są pokryte jedwabnym atłasem; na zewnętrznych szwach spodni znajdują się podwójne jedwabne lampasy. Do fraka nosi się specjalną koszulę z bardzo sztywnym gorsem i równie sztywnymi mankietami, stojący kołnierzyk z zagiętymi końcami, które pokrywa biała muszka oraz czarne lakierki i czarne jedwabne skarpetki. W kieszonce fraka, z jego lewej strony, znajduje się swobodnie włożona biała jedwabna chusteczka. Spodnie nie mogą mocno opadać ani też być zbyt wysoko podniesione; dobrze się układają tylko wtedy, gdy są noszone na szelkach. Strój uzupełniają: czarny lub szary płaszcz, biały szalik, cylinder i białe rękawiczki z koźlej skóry. Białe rękawiczki są obecnie zdejmowane i pozostawiane w szatni.

Frak z czarną kamizelką jest ubiorem dziennym i w hierarchii strojów zajmuje miejsce przed żakietem, ale wykorzystanie fraka z czarną kamizelką jako stroju dziennego staje się coraz rzadsze.

Frak z białą kamizelką jest najbardziej uroczystym strojem wieczorowym, bywa noszony po godzinie 19 podczas oficjalnych obiadów, przyjęć bufetowych, uroczystych premier i koncertów itp.

Smokingi

Smoking jednorzędowy nosi się z czarną kamizelką, dwurzędowy – bez kamizelki. W ostatnich latach zamiast kamizelki wszedł w użycie specjalny, szeroki na 12-18 cm tzw. hiszpański pas, noszony zarówno przy jednorzędowym, jak i dwurzędowym smokingu. Do smokingu nosi się koszulę z półsztywnym gorsem, półsztywnymi odkładanymi mankietami i kołnierzykiem odkładanym lub z zagiętymi końcami, czarną muszkę, czarne jedwabne skarpetki, lakierki lub czarne gładkie sznurowane obuwie o cienkiej podeszwie. Pozostałe części garderoby to czarny lub szary płaszcz i czarny miękki kapelusz. Zegarek ręczny nosi się na czarnym pasku z cienkiej koźlej skóry.
Smoking jest strojem wieczorowym, bywa noszony podczas obiadów, przyjęć bufetowych, balów, uroczystych premier i koncertów. W życiu prywatnym – poza zabawą sylwestrową – smokingu używa się bardzo rzadko. Na obiad do przyjaciół można się udać w smokingu tylko wówczas, gdy przyjęcie będzie miało uroczysty charakter i na pisemnym zaproszeniu znajdzie się dopisek: „smoking”. Smoking jest strojem uroczystym i zarazem wieczorowym – nie nosi się go w dzień.

Łączenie kolorów stroju mężczyzny

Łącząc kolory, należy pamiętać o dwóch rzeczach: po pierwsze barwy jakościowo te same, a różniące się tylko nasyceniem, często się ze sobą „gryzą” i tym samym nie pasują do siebie; pod drugie łączenie więcej niż dwóch barw jest sprawą skomplikowaną, często uniemożliwia uzyskanie estetycznej, zharmonizowanej całości.

Dobór kolorów

W każdym sezonie pojawiają się nowe, modne kolory – czerwony, czarny, błękitny. Trzeba, oczywiście, orientować się, jakie kolory moda wysuwa, ale trzeba też wiedzieć, w jakich kolorach jest nam do twarzy i czy pasują do figury. Jednak mężczyzna na przyjęcie powinien wybierać raczej kolory w odcieniu ciemnoszarym lub ciemnogranatowym; może mieć delikatny deseń. Dobierając ubranie wizytowe, należy kierować się następującą zasadą: im późniejsza godzina, tym ciemniejsze ubranie, chociaż nie bywa ono całkiem czarne. Spośród dwóch ciemnych ubrań różniących się odcieniem na śniadanie włożymy nieco jaśniejsze, a na obiad ciemniejsze.

Bibliografia:
1.Edward Pietkiewicz: Protokół dyplomatyczny; WZG Warszawa, 1998
2.Andrzej Wacław Bortnowski: Protokół dyplomatyczny i savoir-vivre dla każdego, Ciechanów : „Gryf”, 2003
3.Ann Marie Sabath ; przekł. Małgorzata Strzelec, Lech Z. Żołędziowski:
Savoir-vivre w biznesie: nowoczesne rady na miarę XXI wieku – Wyd. 2. – Warszawa : „Amber”, 2004
4.S.E. Nahlik: Narodziny nowożytnej dyplomacji, Wyd. Ossolineum, Wrocław 1971
Comments are closed on this post.